Wednesday, April 1, 2009

Lupang Hinirang

ni Julian Felipe


Bayang magiliw



Perlas ng Silanganan







Alab ng puso,
Sa Dibdib mo'y buhay.
Lupang Hinirang,
Duyan ka ng magiting,



Sa manlulupig,
Di ka pasisiil.





Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw







May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal




Ang kislap ng watawat mo'y
Tagumpay na nagniningning,








Ang bituin at araw niya,
Kailang pa ma'y 'di magdidilim.






Lapa ng araw ng luwalhati't pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo,



Aming ligaya ng pag may mang-aapi,
Ang mamatay ng dahil sa 'yo.



-----
*Ang mga larawan ay galing sa mga sumusunod:
history.army.mil
plfcf.org
farm2.static.flickr.com
lawrenceofcyberia.blogs.com
topnews.in
kevblog.co.uk
my_sarisari_store.typepad.com

"Salamat na marami"



Kultura
Awit
Laro
Laruan
Lugar
Pagkain
Prutas
Trabaho

1 comment:

  1. Ang kultura ng Pilipinas o kalinangan ng Pilipinas ay pinaghalong impluwensiya ng mga katutubong tradisyon at mga kultura ng mga unang mangangalakal at mananakop nito noon. Ang pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas, sa pamamahala ng Mehiko, na tumagal ng mahigit 333 taon, ay may malaking kontribusyon sa Kultura ng Pilipinas. Ang Wikang Pilipino, na mas kadalasang kilala bilang Tagalog, ay maraming hiniram na salita galing Kastila. Karamihan sa mga pinagdiriwang na mga tradisyon ay magkahalong Kristiyano, Pagano, at iba pang lokal na seremonya. Bilang halimbawa, bawat taon, ang mga bayan sa buong bansa, ay nagsasagawa ng malalaking Pista, nagpapaalala sa mga Santong Patron ng mga bayan, barangay, o ng mga distrito. Ang mga Pista ay kadalasang may patimpalak sa katutubong pagsayaw, at sa ibang lugar ay mayroon pang sabungan. Ang mga ganitong tradisyon ay ginaganap din sa mga bansang nasakop ng mga Kastila.

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...